Hugo Mujica [Ούγκο Μουχίκα] - Ποιήματα



[Αγάλι αγάλι]

ΙΙ.
 
Το ότι δεν έχουμε προς τα πού να πάμε
            δεν είναι επειδή κανένας δεν μας περιμένει,

είναι ότι δεν έχουμε πού να επιστρέψουμε∙
                                    θάνατος είναι να γεννιέσαι μακριά.

***

[Όταν όλα σιωπούν]

ΧΙ

Ξημερώνει και σήμερα
                        ξημερώνει
                                    όπως κάθε μέρα.
Το αναπόφευκτο
            δεν είναι αυτό που αφήνει πίσω του
                                                το κάθε βήμα∙
                                                            είναι το βήμα που δεν κάναμε.

ΧΧΙΙ

Κάποια ίχνη
            δεν είναι από βήματα
                        είναι από απουσίες,
                                    δεν χαράζονται, σβήνουν∙

            είναι η παράκαμψη προς το τέλος,
είναι εκείνα που μας σώζουν
από την επιστροφή.


[Μετάφραση: Στάθης Ιντζές
σειρά“Αργεντίνοι ποιητές” | εκδ. “Θράκα”, 2015]