Ό,τι κατάφερα ν’ αγγίξω με το δεξί μου χέρι / αρχαίες προτομές φυλακισμένες στο αδιέξοδο της ιστορίας
25χρονη ημεδαπή πετάει με χάρη τα κλειδιά του σπιτιού της στον υπόνομο / χρόνια μετά θα πηδήξει γυμνή απ’ τον πέμπτο / «προς αναζήτηση λύσης», θα γράψει
Θα ’ναι αλλόκοτος ο ουρανός / θ’ ανοιγοκλείνουν οι ραφές / κάποιος στην άκρη του δρόμου ρίχνει αποφάγια στα σκυλιά / πέρασμα για όλους ο κόσμος
Απ’ το δέρμα και μέσα αισθάνομαι παραδομένος / με το δεξί χέρι σήκωσα το βάρος της ύπαρξης / κοιτώ όσα υπήρξα / ελλείψει προσωπικότητας κατορθώνονται τα πιο σημαντικά
[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΘΡΑΚΑ]
