ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς,
καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ,
καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται
Ματθ. 24, 29
[θα γυρίσουμε από φόβο / περασμένα μεσάνυχτα /
μετά από λήθαργο / όμοιο μ’ εξομολόγηση]
φαντάστηκα φυγή στη μυρωδιά σου
πάρεξ της ύλης δεν θυμάμαι —
ν’ ανυψώσω προσπαθώ βροχές
ποιος ξέρει πόσους σπασμούς θ’ αντέξουμε
πριν φάμε τ’ άντερά μας
μεταξύ στεριάς και πελάγους
ζωή σε χώματα και σώματα
κηλιδωμένα —
είναι τα πάθη που οδηγούν πιο πολύ
τον άνθρωπο
μπορεί με πλάτη και πόδι δεξί
σαν πόνος ποιος ξέρει τι —
κόκκινη εσθήτα
καλάμι μ’ ακίδες μπηγμένες
στα δάχτυλα
να σπείρω εραστές
στο χώμα του Απρίλη
στις ίδιες μου σκιές να γονατίσω
και θα ’ναι μέγα σάββατο
κάπως να δικαιολογηθεί ο ερχομός μου
[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό y.youropia.gr]
