Αρχή της Ινδίκτου


Άνδρας χάνεται στα νερά
όπως τα νερά χάνονται μέσα του

*

Θυμάμαι την αφέλεια του τοπίου:
το μικρό κοιμητήρι του Άη Γιώργη
δροσερό αγίασμα απ’ το βουνό
σκάλες που δεν βγάζαν πουθενά
λιόκλαδα καθώς βουτούσαν στον Παγασητικό

*

Μην έχοντας τίποτα να πω
παρά μόνο το όνομα της μάνας του πατέρα
των δυο μου αδερφών κι ενός σκύλου
που ’γινε άγγελος να μας αδειάσει τη γωνιά

*

Κάποτε αγαπάς
όπως το ανήλικο το νερό
όπως ο ψαράς τις πετονιές του
όπως ο ήλιος τ’ ασπρισμένα βότσαλα

*

Θα πνιγούμε κάποτε
όπως πνίγουν τ’ αγριόχορτα
τα ερειπωμένα σπίτια