Δεν μου ‘χανε μείνει πολλά περιθώρια.
Ακούμπησα αργά το φλιτζάνι του καφέ στο χώμα
και άλλαξα ταυτότητα.
***
Τίποτα πιο προσωπικό
από τις καταχρήσεις μου.
***
Το χαμόγελο φυλάσσεται για λίγους.
Από ‘κείνα που δόθηκαν απλόχερα
ποιος θα μας σώσει;
***
Εκείνοι που γράφουν έχουν τους λόγους τους.
Εκείνοι που δεν γράφουν τους δικούς τους.
Μένει μόνο να ξεκαθαρίσουμε
πώς θα γίνουμε καλύτεροι εραστές
ή ποια στιγμή θα παραδώσουμε
το πνεύμα μας.
***
Οι πληγές μου δεν ανήκουν παρά σε μένα.
Μόνο που φοβάμαι αν πεθάνω
δεν θα ‘χει κανείς τα κότσια
να υψώσει μπροστά σας
το μεσαίο του δάχτυλο.