Στην Γεωργία
Χάνει κανείς τον χρόνο του
πότε πηγαίνοντας
πότε γυρίζοντας
με βιβλίο
σκυλί στο προσκέφαλο
και βασικές ανάγκες
Ο βήχας βλάπτει τη φωνή
τα χέρια αγγίζουν
λάθος χέρια
σαν ολόκληρος ο τόπος
να ‘χει γεμίσει
αφιόνια και γλυκόριζες
και στον φράχτη της αυλής
ανθισμένη πασιφλόρα
για τον σκάρτο μου
καιρό
Ύπνος γλυκός
χείλια αφημένα
σε άλλα χείλια
να βυζαίνουν τεμπέλικα
τη θλίψη
του μέσα σώματος
λέξεις σωρό
αχόρταγες δόξες
παιδικές
να φεύγει ο ήλιος
αργά
και να παίρνει
χαμόγελα
και μάτια