Ολιγόστιχα | Μνήμη Παρασκευής


Ανέκδοτα βράδια στο κάτω συρτάρι –
ανοίγεις να δεις
κι έχεις γεράσει
*
Πέντε έξι πλαστικές καρέκλες
για την παρέα
να βγουν τα πυροφάνια
Αγία Τριάδα – Αρετσού
*
Τα φώτα της πόλης
μικρά ασήμαντα κεράκια
πιο πολύ μέσα
παρά μπροστά σου
*
Η μυρωδιά της θάλασσας
ντυμένη παιδικά –
αδέσποτα σκυλιά θα πλησιάζουν
κάτι να μας πουν
να γευτούν
τ’ απομεινάρια
*
Κάνε μια ευχή
μια αγκαλιά
έτσι ξεκίνησαν όλα  –
από ένα εφηβικό τόλμημα
*
Αγκάλιασε εκείνον
που δεν τολμά να μιλήσει
Τί πάει να πει χυδαίο;
*
Η αγάπη θυμώνει
δείχνει τα δόντια της –
Έρωτες δυσλεκτικοί
ψεύδονται απ’ τα γεννοφάσκια τους
λερώνουν
*
Βράδια που ξέχασαν την καταγωγή τους
καΐκια βάλαν’ μπρος τις μηχανές
απόνερα μνήμης –
αν κάτι μείνει
θα ’χει τη δροσιά άγουρου Σεπτέμβρη
*
Έμμετρα τρόπαια
στιχοπλοκές –
Το γέλιο μας συντηρεί τον κόσμο
*
Νιώσε –
η ρετσίνα σέσωκέ σε
μεζές σε πλαστικό πιατάκι
κι έχει ο θεός
*
Βάλσαμο
να ’σαι αφημένος
σ’ ένα μικρό κομμάτι γης
χωρίς αιτία