Είχα μεγαλώσει γρήγορα.
Ερχόμουν από τη στέπα.
Ένα μακρινό ταξίδι,
χωρίς αποσκευές και πυξίδα.
Λίγα παλιά χαρτιά,
με παράξενες λέξεις,
κι ένα παιδικό παιγνίδι,
τα υπάρχοντά μου.
Όταν με ανέκριναν,
ευγενικά και ευθαρσώς,
είπα
Ένα γεράνι στην οδό Φορμίωνος, ήρθα να δω
Δεν έχω άλλη μνήμη,
δεν έχω άλλο αίμα.
ΕΤΣΙ ΕΙΠΑ
[Γιώργος Δάγλας | Ιθάκη, 2 Ιουνίου 2016]
