του παππού
Η τελευταία σου φωτογραφία, λίγο πριν το φετινό Πάσχα, στην κούνια της αυλής. Ν’ απολαμβάνεις μοναξιά με τσίπουρο και άφιλτρο τσιγάρο. Κηδεύτηκες χθες με ήλιο καυτό και σμήνη πεταλούδες να πετούν τριγύρω.
Η Αυστραλία, τα χρόνια ξενιτιάς σου, η συνάντηση με τη Βαγγελίτσα στο λιμάνι του Σύδνεϋ. Με μια ασπρόμαυρη φωτογραφία και ένα χαρτί με τ’ όνομα στα εγγλέζικα, σαν σε ταινία του Βούλγαρη. Τα εγγλέζικα που ποτέ σου δεν έπαψες να μιλάς. Δεν θυμάμαι να σε φώναξε κανείς με τ’ όνομά σου. Όχι Δημήτρης. Ήσουν για όλους ο Τζίμυς. Τζίμυ σε φώναξε στο νοσοκομείο και η Βαγγελίτσα, καθώς σε γύριζαν να σου αλλάξουν τον ορό.
Χθες το ξημέρωμα αντίκρισα εγώ για εσένα τον ήλιο να βγαίνει απ’ τον Όλυμπο. Κι όταν θα έρχομαι στο χωριό, θα πίνουμε μαζί καφέ ή τσίπουρο με στραγάλι στη χούφτα στην πίσω αυλή και εσύ θα με μαλώνεις που αφήνω γένια και θα συζητάμε ώρες για την πολιτική, τον στρατό, την Αυστραλία. Ήσουν περισσότερο εκεί, παρά εδώ.
Είσαι ήδη στο κατάστρωμα του υπερωκεάνιου με προορισμό το λιμάνι του Σύδνεϋ. Το Σουέζ κλειστό. Απ’ το Γιβραλτάρ το πολύμηνο ταξίδι σου…
[ Ελασσόνα, 11 Ιούνη 2016 ]
