Κινήσεις στο χάος

Όπως ξυπνάς
και μπαίνει φως από παντού
πρωινό Κυριακής
όπως κλείνουν
οι κύκλοι
και τα στερεά ρευστοποιούνται
κι όπως δεν περιμένει
κανείς κάτι
απ’ τη ζωή
παρά εκείνη από εμάς –

Ποια νύχτα
και ποια πέλματα;
γουλιά καφέ
δροσερό αεράκι
αυταπάτες θ’ αντικαθιστούν
σταδιακά
την πραγματικότητα

Η φωνή της Βίκυς
κινήσεις στο χάος
γειτονιές ξεθυμασμένες
άγνωστοι
μέσα σ’ αγνώστους

Ό,τι σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι
η πρωταρχική σου άγνοια –
Πάει να πει τρέμουλο
επιληψία
Πάει να πει θάλασσα διασταυρωμένη
με δρόμους και άλση

Ό,τι συμβαίνει
θυμίζει όνειρο

[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΦΤΕΡΑ ΧΗΝΑΣ]