2 ποιήματα | Abdulkareem Kasid

Πέτρα

Στα χέρια μου
Δυο πέτρες θα κρατώ
Μια απ’ το παρελθόν μία από το μέλλον
Και μ’ αυτές θα τρέξω.
Θα πετάξω ακόμα και μες στο πιο λεπτό αεράκι
Καλώντας τον άνεμο να ’ρθει
να καθαρίσει κάθε ίχνος –
Και σαν ορφανό θα σταθώ
Στην άκρη του δρόμου, πενθώντας
Τις δυο μου πέτρες

***

Η ζωή μου

Όπως ο κολυμβητής
Που κρατά με το ’να χέρι τα ρούχα του
Και με τ’ άλλο κολυμπά –
Έτσι διασχίζω το ποτάμι της ζωής

***

Stone

In my hands
From past and future
I’ll grab two stones
And run with them.
Even in the lightest breeze I’ll fly,
Summon a wind, to come
And wipe out every trace
And I’ll sit like an orphan
By the roadside, mourning
My two stones.

***

My life

Like the swimmer
Who carries his clothes in one hand
And swim with the other
I cross the river of life.

[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΦΤΕΡΑ ΧΗΝΑΣ]