Τί δουλειά έχω εγώ με ωραίους χειμώνες;
Φρ. Νίτσε
Το ένα βουνό εφάπτεται στο άλλο. Ο ήλιος μου ζεσταίνει την πλάτη. Βότσαλα αναστατώνουν το τρυφερό των πελμάτων μου. Ορισμένοι πόνοι δεν είναι παρά αφορμή να δεις απ’ την επιφάνεια στο μέσα. Όταν εξορμείς στο Αιγαίο δεν γνωρίζεις άλλον τρόπο παρά εκείνον του εξαγνισμού.
Κρινόμαστε από όσα ζήσαμε κι είναι σαν ποτέ μην τα ’χουμε ζήσει. Και πως θα μπορούσε να ’ναι για πάντα καλοκαίρι όταν βιάζεται κανείς ν’ αποκαλύψει τα σχέδιά του. Ή συχνά δεν υπάρχει άλλος τρόπος από την εγκατάλειψη.
[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΘΡΑΚΑ]