Ο λόγος που σωπαίνουμε

Το βράδυ γιορτάσαμε. Στρώσαμε τραπέζι
σερβίραμε λευκό κρασί και πράσινη σαλάτα
Αργότερα στον ύπνο μας ο Λάιος και η Ιοκάστη
και ’γω να συνευρίσκομαι με τον υιό, Οιδίποδα

***

Ο λόγος που μιλάμε είναι ίδιος με τον λόγο που σωπαίνουμε
Θόρυβος ο κόσμος ― στα χρώματα
κάποιου Jean-Auguste-Dominique Ingres
(μου φέρνουν γέλιο οι σκηνές του Gustave Moreau)

***

Ταιριάζω με όσα μου στέρησαν
Ό,τι μείνει όρθιο
θα έρθει κάποτε η στιγμή να γκρεμιστεί

[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΦΤΕΡΑ ΧΗΝΑΣ]