Σύντομα


Τα χέρια κουρνιάζουν σαν άνθρωποι
ή ζώα
με δική τους υπόσταση

Θέλω να διαβάσω
και η ομορφιά
δεν με αφήνει

Ορισμένες λέξεις
και ίσως μόνο
δυο-τρεις τόποι
άξιζαν τόση νοσταλγία

*

Πλησιάζω αλήθειες
που αγνοούσα

Φερ’ ειπείν
όσο κι αν αντικρίσω την ομορφιά
βλέπω θάνατο

*

Όλα κάτω
απ’ τα γυμνά μου πέλματα

Ο ίδιος τόπος
όπου κι αν βρεθώ

*

Οι θεωρίες σκοτώνουν τον χρόνο μας
οι πράξεις τη ζωή μας

*

Λιγοστεύω

Είναι μέρες
που δεν υπάρχω διόλου

*

Ένα φλιτζάνι καφές
μία Ιερά Σύνοψις
τα γυμνά μου πέλματα –

είμαστε όλοι απόντες


[Φιλοξενήθηκαν στο ηλεκτρονικό περιοδικό marginalia.gr]