Σε σκέφτομαι υπό σκιά. Μαζί με τη θάλασσα, γεύομαι το σάλιο σου. Σπανίως η δίψα σβήνει με νερό. Ό,τι υπάρχει, έχει τη μορφή σου. Είσαι παρών στην απουσία μου.
Αδειάζω όταν σε σκέφτομαι. Ακόμα και οι λέξεις άδειες, παραμελημένες. Μου δαγκώνεις τον καρπό, σου φιλώ τα μάτια. Το μάταιο του κόσμου και τα μάτια σου.
Ο κάμπος φλέγεται. Γίνεται τζίτζικας ο ψίθυρος. Στο πρόσωπό σου ροδακινιές και αμπελοχώραφα. Τα δόντια μας γεύονται σάρκα και η σάρκα ουρανό. Σε ’μένα ανήκεις και στον Αύγουστο.
