Ημέρα Λαμπρής


...πρώτοι, θαρρώ, αυτοί, στον κόσμον εδώ κάτω,
έκαμαν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου
Ανδρέας Εμπειρίκος

Κυριακή της ζωοφαγίας, παρόντες κι απόντες μαζί.

***

Κάποτε οι άνθρωποι δεν θα ’χουν ανάγκη τους ανθρώπους, πορευόμενοι ήρεμοι προς την κατεύθυνση του ανέμου.

***

Προσμένουμε το τέλος, γιορτάζοντας. Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν.

***

Σ’ αυτή τη χώρα όλα θυμίζουν έναν κατ’ εξακολούθηση θάνατο. Μια παροδική αναγέννηση διαδέχεται πάντα το διαγεγραμμένο της φθοράς.

***

Αυτός ο τόπος δεν είναι παρά μία σε βάθος εξοικείωση με το επερχόμενο τέλος. Κι ας φαντάζουν όλα εξαγνισμένα και παρηγορητικά κάτω απ’ το δυνατό φως.

***

Ό,τι τελειώνει, τελειώνει για πάντα. Μόνο το τραγούδι του γρύλου νωρίς το βραδάκι θυμίζει όσα κάποτε ζήσαμε.

***

Ανάσταση σημαίνει πορεία προς τον θάνατο — χωρίς προσδοκίες και ελπίδες.


[φωτογραφία: Κων/νος Μάνος]