5.
για μια στιγμούλα σύντομης ζωής
μοναδικής μ’ ανοιχτά μάτια
για μια στιγμούλα να δω
στον εγκέφαλο μικρά άνθη
χορεύοντας σαν λέξεις στο στόμα του κόσμου
18.
σαν ένα ποίημα θαμμένο
από τη σιωπή των πραγμάτων
μιλάς για να μη με δεις
19.
όταν θα βλέπεις τα μάτια
που έχω στα δικά μου τατουάζ
23.
μια ματιά από τον υπόνομο
μπορεί να είναι μια άποψη του κόσμου
η εξέγερση συνίσταται στο να κοιτάς ένα ρόδο
μέχρι να σου γίνουν σκόνη τα μάτια.
29.
Εδώ ζούμε μ’ ένα χέρι στο λαρύγγι. Πως
τίποτα δεν είναι δυνατόν ήδη το ‘ξεραν αυτοί που
εφεύρισκαν
βροχές και ύφαιναν λέξεις στο βάσανο
της απουσίας. Γι’ αυτό στις ικεσίες τους υπήρχε
ένας ήχος από χέρια ερωτευμένα με την καταχνιά.
[στον Αντρέ Πιερ Μαντιαργκέ]
31.
Είναι ένα κλείνεις τα μάτια και ορκίζεσαι να μην τ’ ανοίξεις.
Στο μεταξύ έξω θα τρέφονται με ρολόγια και με άνθη
γεννημένα από την οξυδέρκεια. Αλλά με τα μάτια κλειστά
κι ένα βάσανο στ’ αλήθεια υπερβολικά μεγάλο
ψαύουμε τους καθρέφτες ώσπου οι ξεχασμένες
λέξεις ηχούνε μαγικά.
37.
πιο πέρα από κάθε ζώνη απαγορευμένη
υπάρχει ένας καθρέφτης για τη θλιμμένη μας διαφάνεια
[Αλεξάνδρα Πισαρνίκ, Δένδρο της Αρτέμιδος,
μτφρ.: Βασίλης Λαλιώτης | εικόνα: Diane Powers]
