Μπορεί η υγειονομική κρίση να μονοπωλεί εδώ και μήνες στα ΜΜΕ, ωστόσο τα μεγάλα ζητήματα παραμένουν: το δημογραφικό, η καλπάζουσα ανεργία, η επισιτιστική κρίση που πλησιάζει (αν δεν είναι ήδη εδώ), η διαρροή επιστημονικού δυναμικού (κοινώς brain-drain), η ερημοποίηση της ελληνικής υπαίθρου, η καταστροφή θαλάσσιου και χερσαίου φυσικού περιβάλλοντος μέσω φερώνυμων “πράσινων” και αειφόρων παρεμβάσεων, η ανυπόφορη παρακμή των πόλεων (ιδίως των δύο μεγάλων αστικών κέντρων Αθηνών και Θεσσαλονίκης), η κρίση στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στα βόρεια σύνορά μας και στην Δυτική Θράκη (με την γείτονα χώρα και τις λυμαίνουσες μεγάλες δυνάμεις για ναυτικά μίλια και ορυκτό πλούτο), το μεταναστευτικό (αναφέρεται συχνά και ως “ανθρωπιστική κρίση”) και η ραγδαία ισλαμοποίηση.
Συνήθως, στρέφουμε το βλέμμα αλλού, μην αντέχοντας να αντικρίσουμε ό,τι μας καταπίνει. Μένουμε απράγμονες και καταπονημένοι μπροστά σε εξελίξεις που αδυνατούμε να ελέγξουμε. Και βουλιάζουμε στην εθνική μας μοναξιά, σε ένα υπαρξιακό τέλμα που παρασέρνει άτομα και συλλογικότητες.
Η εγχώρια ψευδο-πολιτική δεν είναι παρά μία υπόθεση από καιρό τελειωμένη, αφού ψευδο-ηγέτες και ψευδο-κινήματα πόρρω απέχουν από την διεκδίκηση εθνικών συμφερόντων. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο που ακούγεται όλο και πιο συχνά ο σκιώδης όρος «διεθνής παράγοντας».
Ακόμα και ο περιβόητος λαός δεν είναι πια παρά μία συγκεχυμένη και εξουθενωμένη ανθρωπομάζα χωρίς συνείδηση και όραμα. Ποια συνείδηση να περισώσεις μέσα στην ληστρική λαίλαπα ενός απάνθρωπου μορφώματος που ονομάζεται κράτος και ποιο όραμα, σε μία κοινωνία καταρρακωμένη από ανέχεια και εξαπάτηση.
Κι έτσι, συρρικνώνεται ο κρίσιμος αριθμός συμπολιτών που στοχάζεται και ενεργεί βάσει των αξιών της εθνικής ετερότητας, της αυτοδιάθεσης, της αυτονομίας, της αυτενέργειας και του αυτοπροσδιορισμού.
Πολλά είπαμε. Μη μας χαρακτηρίσουν ηττοπαθείς, απαισιόδοξους και σοβινιστές. Άλλωστε, τί να μας κάνουν οι παραπάνω λεξούλες όταν μόλις και μετά βίας βγάζουμε τον μήνα ή όταν πνίγουμε τον πόνο μας μπροστά από οθόνες με φθηνό περιεχόμενο και κινδυνολογίες «ειδικών» που κατέκλεισαν κάθε εγκεφαλικό κύτταρο, στερώντας μας τα αγαθά της ελευθερίας, της χαράς και της απόλαυσης;
[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό PolisMagazino]
