Σύντομα

δεν χωρούν οι άνθρωποι
στη μοναξιά
ούτε η μοναξιά μες
στους ανθρώπους

μάταια παλεύουμε
με τη σκιά της

~

ο ήχος της νύχτας
ακατάστατος
όπως οι καρδιές των ανθρώπων:
σκοτεινές
και θορυβώδεις

~

μονάχα οι άτυχοι ταξιδεύουν –
οι τυχεροί
ρίχνουν άγκυρα στ’ ανοιχτά
και περιμένουν

~

δεν είμαστε φάροι
παρά ξέρες
και ύφαλοι
και βράχια

παλεύουμε αιώνες
με τα κύματα