Κάποτε είναι απαραίτητος και ο φόβος, αλλά υποδυόμαστε τους ατρόμητους και τους άφθαρτους. Ωστόσο, το παρόν και το μέλλον θα παραμείνουν ες αεί αβέβαια. Όπως δεν είναι βέβαιο πόσο θα μας ανέχεται ακόμα ο πλανήτης. Όσο για την τεχνολογία, μάς έχει γραπώσει για τα καλά στα πανίσχυρα σαγόνια της. Παραλύουμε, παραδομένοι στους αλγορίθμους, στην εικονική πραγματικότητα και την ψηφιακή παρακολούθηση. Τελικά, το μόνο στίγμα που θα αφήσουμε πίσω μας θα είναι το ψηφιακό. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να είναι ο ρόλος της ποίησης μέσα στο παλλόμενο χάος που βιώνουμε καθημερινά; Ποιος ευκαιρεί σήμερα να σταθεί σε μια γωνιά για την προσευχή του, για να ευκαιρήσει για την ποίηση;
[Δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο cityportal.gr]
