Είναι ο σουρεαλισμός, καλέ μου. Η γυμνή σου γάμπα, τα σκισμένα σου όνειρα σα φθηνή νάιλον κάλτσα. Σαν φλεγμονώδεις κήλες σε λεμφαδένες, όρχεις κι αρθρώσεις. Σπόνδυλοι πονούν, πέλματα ζέχνουν και πίνεις πρέζες, οινοπνεύματα, ιδέες σκελετωμένες. Οι στίχοι αυτοί πού ’λεγε ο ποιητής κι οι στίχοι οι άλλοι. Μόνο οι σταυροί θα μείνουν όρθιοι.
