Νυχτερινές Απουσίες #32


Απρίλιος και Μεγαλοβδομάδα. Στο τραπέζι ψίχουλα κι ένα ποτήρι αγριολούλουδα απ’ την εκδρομή της Κυριακής. 

Στον κισσό του ακάλυπτου φωλιάζουν μικρόσωμα πουλιά. Μια δίχρωμη γάτα γλείφει επίμονα τη γούνα της. Άνδρας τσαπίζει το νωπό χώμα. Στα δάχτυλα σταγόνες από νερό και μέλι. Στιγμές που ξεχνώ ονόματα και φυσιογνωμίες. 

Όσο έχω ακόμα σώμα, ένα κρεβάτι να πλαγιάζω, μια κούπα καφέ, μια μητέρα που γερνά. Όσο μπορώ μες στον χαλασμό. Όσο μπορώ, πριν γίνει στάχτη το δέρμα, πριν χαθούν δόντια και φίλοι. Πριν την στιγμή που με δυσκολία θα μ’ αναγνωρίζω.

Στις ρεματιές της πατρίδας κότσυφες, δεκαοχτούρες και σπίνοι. Κίτρινα άνθη μέσα απ’ το πράσινο. Στον Όλυμπο έπεσε φρέσκο χιόνι. Τα φαινόμενα θυμίζουν χειμώνα. 


[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΘΡΑΚΑ]