Πάντα κατέληγα να ακούγομαι ο εαυτός μου
Anne Sexton
Ζαλισμένος από την αϋπνία ή άυπνος από τη ζάλη – παραφορά
που οδηγεί στον ίδιο πάντα προορισμό. Είναι πολύ συνηθισμένος ο κόσμος για να
μην τον χλευάσω. Και οι άνθρωποι τρώνε, κοιμούνται κι αυτό είναι όλο. Ούτε να
υποψιαστεί κανείς άλλους τρόπους πιο ηδονικούς.
Όσα λέω δεν επιθυμώ να τα στηρίξω π ο υ θ ε ν ά.
Υπάρχουν μέσα μου με μια δική τους αυθυπαρξία. Το σκοτεινότερο δωμάτιο που ’χω
ποτέ επισκεφτεί το φέρουν άνθρωποι που ξεχάστηκαν στο συνηθισμένο και τρομάζουν
ν’ αντικρίσουν μια απέραντη γαλάζια ή πράσινη έκταση με απλότητα και χάος.
Είμαι όλοι μου οι φόβοι κι όσα δεν μπόρεσα να αποκτήσω.
Είμαι κάτι από τις μουσικές που άκουσα, τους τόπους που άφησα και τους
χαρακτηρισμούς που αντάλλαξα μέσα στην ίδια καταδίωξη του λάθους με άλλους.
Είμαι πάντα ένας άλλος και οι άλλοι πάντα εγώ. Μια αλλαγή ρόλων και ευθυνών.
Ένα μπολιασμένο με την σάρκα μου σενάριο.
[Δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό ΘΡΑΚΑ]
